بررسی رابطه عملکرد جنسی و سازگاری زناشویی در میان زنان ارومیه

مقدمه: سازگاري زناشويي يکي از مهمترين فاکتورها در تعيين ثبات و تداوم زندگي زناشويي است و عملکرد جنسی به عنوان عاملی برای تحکیم زندگی زناشویی به شمار می رود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رابطه عملکرد جنسی بر سازگاری زناشویی انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. نمونه مورد بررسی 90 نفر از زنان متاهل ارومیه در سال 90-89 بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه عملکرد جنسی زنان (FSFI)، تست سازگاری زناشویی لاک والاس بود. برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها : میانگین عملکرد جنسی زنان تقریبا 26 می باشد که با درنظر گرفتن نقطه برش 28، مشخص شد که 58 نفر (4/64) نمره پایین تر از نقطه برش و 32 نفر (6/35) نمره بالاتر از 28 را کسب نمودند. میانگین سازگاری زناشویی 37/105 بود که با در نظر گرفتن نقطه برش 100، مشخص شد که 33 نفر (7/36) نمره پایین تر از نقطه برش و 57 نفر (3/63) نمره بالاتر از 100 را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که همه مولفه های عملکرد جنسی با یکدیگر و باسازگاری زناشویی تاثیر مثبت معناداری دارند و از میان مولفه های عملکرد جنسی تحریک روانی و رضایتمندی توانستند 3/36 درصد تغییرات مربوط به سازگاری زناشویی را پیش بینی و تبیین کنند.

عملکرد جنسی، سازگاری زناشویی