بررسی روشهای توزیع سنتی آب و ارائه راهکارهای نوین(مطالعه موردی روستای کمار علیا از توابع شهرستان جلفا)

آب مایه حیات بشر بوده و زندگی موجودات به آن وابسته است . با درک وشعوری که خداوند در وجود انسانها نهاده اولین تمدنهای تاریخ بشری در کنار آب بوجود آمد . به دلیل اینکه ایران در منطقه ای با اقلیم خشک و نیمه خشک با میزان بارندگی 252 میلی متر است. بنابراین روشهای سنتی تقسیم آب دارای یک مدیریت قوی بوده که با تمهیدات الزم باعث تقسیم عادالنه آب بین مردم و مانع بوجود آمدن مشکالت اجتماعی می شد. در سالهای گذشته با توجه به تامین و ذخیره آب بنا به نیاز مناطق مختلف در ایران سازمانهای مختلفی در خصوص مدیریت منابع آب به شیوه های گوناگون بوجود آمده که وظیفه اصلی آن تامین و توزیع عادالنه آب بود. از جمله نتایج مشهود چنین تفکری ، پدیدار شدن مدیریت سنتی بر منابع آب بوده، که سالیان متمادی در اکثر نقاط کشور به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک کشور اعمال می شده و در حال حاضر نیز در برخی مناطق ادامه دارد و نسبت به روشهای نوین امروزی در بعضی موارد به خصوص در برخورد با مشکالت اجتماعی برتری دارد. از این رو پایداری نظامهای سنتی تقسیم آب ، بستگی به میزان بهره وری آن ها با شرایط هر منطقه جغرافیایی می باشد . در این تحقیق به بررسی روش سنتی تقسیم آب در روستای کمار علیا که از توابع شهرستان جلفا است پرداخته، مزایا ، معایب و راهکارهای الزم برای هر چه بهتر شدن این روش سنتی تقسیم آب ارائه خواهد شد.

کمار علیا، تقسیم آب، مناطق خشک ونیمه خشک، توزیع عادلانه آب