جهت گیری های استراتژیک در صنعت بيمه يك فرهنگ كسب و كار است كه مي توان از آن بعنوان ابزاري براي ارائه خدمات نوآور و بهبود عملکرد بازار بهره برد. هدف از انجام اين پژوهش ارزیابي اثرات مشتری گرايي، رقیب گرايي و هزینه گرايي بعنوان جهت گیری های استراتژیک، بر عملكرد بازار شرکت های بیمه و اثرات نقش ميانجي قابلیت نوآوری در رابطه بين جهت گیری های استراتژیک و عملكرد بازار مي باشد. به این منظور، چهار فرضیه تدوین گردید. برای گردآوری اطلاعات لازم جهت آزمون فرضیه ها، از پرسشنامه ای استاندارد حاوی 23 سؤال استفاده شد و بین 138 نفر از نمایندگان بیمه ایران در سطح استان گیلان، بعنوان جامعه آماری تحقیق توزیع گردید. جهت تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از روش ضریب همبستگی پیرسون بهره گرفته شد. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بين مشتری گرايي و رقیب گرايي با قابلیت نوآوری و همینطور قابلیت نوآوری با عملكرد بازار رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. اما میان هزینه گرايي و قابلیت نوآوری خدمات، رابطه معناداری مشخص نگردید. در انتها نیز متناسب با هر یک از این عوامل، پیشنهاداتی جهت توسعه جهت گیری های استراتژیک در شرکت های ارائه کننده خدمات بیمه ارائه گردید.
