به منظور بررسی اثرات مقادیر مختلف نیتروژن و تراکم کاشت بر خصوصیات مرفولوژیک و عملکرد دانه برنج رقم سنگ طارم در دو روش کاشت بوته ای و کپه ای، آزمایشی در سال زراعی 1387 در شهرستان بابل انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد، به طوری که چهار سطح کود نیتروژن (200 ، 150 ، 100 ، 0 کيلوگرم اوره در هکتار) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی شامل دو تراکم کاشت (120 و 40 بوته در متر مربع به ترتیب با آرایش کاشت های 3/8× 10 و 15× 6/16 سانتیمتر مربع) و دو روش کاشت بوته ای (تک نشاء) و کپه ای (3 نشاء یا جوانه) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته و طول خوشه با مصرف 0 کیلوگرم اوره در هکتار و تراکم کمتر٬ حاصل شد و صفاتی مثل عملکرد دانه و شاخص برداشت با مصرف 100 کیلوگرم اوره در هکتار و تراکم بیشتر٬ به بالاترین مقدار خود رسیده اند. با افزایش تراکم کاشت از 40 به 120 بوته در متر مربع صفاتی همچون ارتفاع بوته و عملکرد بیولوژیکی روند کاهشی و دیگر صفات روند افزایشی را داشتند. حداکثر عملکرد دانه تحت اثرات متقابل نیتروژن × تعداد نشاء در شرایط مصرف 100 کیلوگرم اوره در هکتار و با سه نشاء (75/409 گرم) حاصل شد.
کلید واژگان :
برنج، تراکم کاشت، تعداد نشاء، عملکرد دانه، مرفولوژیک، نیتروژن.
