چکیده :

تحريم اقتصادي نوعي ديپلماسي اجبار است كه در آن آميزه اي از زور و ديپلماسي به صورتي هدفمند استفاده مي شود تا دشمن را كه به دنبال تغيير وضع موجود است و يا هم اكنون وضع موجود را دگرگون ساخته است، وادار نمايد تا در تصميم خود تجديدنظر كند. تحريم اقتصادي اهرمي است كه كشور مخالف را به اين نتيجه مي رساند كه هزينه تمكين در برابر خواست كشور تحريم كننده كمتر از هزينه ناشي از اعمال تحريم اقتصادي عليه آن كشور است. در مقاله حاضر ضمن تعريف و تبيين تحريم به مطالعه پيرامون ادبيات موجود در اين زمينه پرداخته مي شود و مشخص مي گردد كه تحريم ها از سه جنبه هدف، مخاطب و روش با يكديگر تفاوت دارند. همچنين به مرور و بررسي تحريم هاي اعمال شده عليه كشورهاي ايران، كره شمالي، ليبي و كوبا پرداخته مي شود. و در نهايت اين نتيجه حاصل مي شود كه تحريم ها با هر هدف و روشي كه بر گروهي خاص اعمال مي شوند، سرانجام دامنه اش تمام جامعه را دربر خواهد گرفت، و در كشور خود ايران بايد تلاش كنيم تا توانمندي هاي لازم را در جهت مقابله و كاهش تحريم ها به تقويت نماييم.

کلید واژگان :

تحريم، ديپلماسي، اقتصاد، ايران، كوبا، كره شمالي



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک