آلودگي هوا وحقوق بشر

آلودگي هوا يکي ازنخستين و مهمترين مشکلات زيست محيطي به شمار مي رود که به دنبال افزايش مصرف انواع سوختهاي فسيلي و اختراع و توليد روز افزون اتومبيل وگسترش صنايع به ويژه در شهرهاي شلوغ بوجود آمده است که بايد براي کنترل و مقابله با آن فکري مي شد. با شکل گيري برخي حساسيتها نسبت به اين موضوع که مي رفت سلامت عمومي و محيط زيست را به خطر اندازد قوانين و مقررات مختلفي براي مقابله با آن توسط دولتها به تصويب رسيد. اين جريان از کشورهايي آغازگشت که اين آلودگي شدت بيشتري به خود گرفته بود و عواقب آن را به عينه لمس نموده بودند کم کم دراکثر کشورها قوانين و مقررات و نظامات گوناگوني براي کنترل و مقابله با اين آلودگي به تصويب رسيد و درکنارآن نهادها وارگانهاي اجرايي خاص و ويژه اي نيز براي مقابله با اين پديده و تضمين اجراي قوانين تاسيس گرديد و روز به روزبا افزايش اين قسم ازآلودگي وجهاني شدن آن لزوم پاسخگويي به اين پديده بيش از پيش احساس گرديد. در زمینه آلودگی هوا و حق بر حیات نیز می‌توان اینگونه استدلال کرد که با توجه به اهمیت عنصر هوا در زندگی انسان‌ها رابطه مستقیمی بین حفاظت از هوا در برابر آلودگی و حق بر حیات وجود دارد، به عبارت دیگر وجود عنصر هوا مرتبط با صرف حیات و نبودن آلودگی در آن مرتبط با کیفیت حیات می‌باشد؛ بنابراین برای تعیین حداقلی از کیفیت زندگی و حیات برای شهروندان لزوم مقابله با آلودگی هوا اهمیت ویژه‌ای دارد.

آلودگی هوا، حقوق بشر، محیط زیست، شهروندان.