چکیده :

مقوله کارآفرینی را باید یکی از ضروریات هزاره جدید دانست که به صورت بحث برانگیزی از حدود سه دهه گذشته تاکنون ظهور یافته و مطرح شده است، هم‌زمان با این مقوله پیشرفت‌های مشابهی در زمینه آموزش کارآفرینی انجام شده است. آموزش کارآفرینی با تحلیل اجزای فرایند کارآفرینی، کارآفرینان را به سوی مخاطره‌پذیری، مسئولیت‌پذیری، همدلی، تعاون و دیگر اجزای مرتبط با کارآفرینی هدایت می‌کند به‌طوری که با تغییر رویه، اهداف، ارزش‌ها وباورها امر خطیر کارآفرینی در رفتارکاری آنها نهادینه شده و فرهنگ کارآفرینی از این طریق ارتقا می‌یابد. روش تحقیق درمقاله حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی بوده است که به‌صورت کتابخانه‌ای و از طریق بررسی پایان نامه‌ها، مجلات لاتین و فارسی و استفاده از کتب مربوطه انجام گرفته است. در این پژوهش ابتدا به کارآفرینی‌، آموزش اهمیت واهداف آن پرداخته و سپس به بررسی سبک‌های آموزش کارآفرینی، انواع دوره‌ها ، اثرات آن و پیشینه پژوهش، اشاره شده و در نهایت به بحث درباره آموزش کارآفرینی در ایران، مشکلات آن، بحث و نتیجه‌گیری وارائه پیشنهاداتی چند برای توسعه آموزش کارآفرینی پرداخته شده است. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق مشخص شد که آموزش کارآفرینی می‌تواند اثرات بسیار زیادی را در جامعه به دنبال داشته باشد .این اثرات را می‌توان در ابعاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مورد بررسی قرار داد. آموزش کارآفرینی استقلال مالی کارآفرینان، توانایی فارغ التحصیلان درکسب ثروت، مشارکت بخش خصوصی و همچنین حمایت از نوآوری وخلاقیت را افزایش می‌دهد.

کلید واژگان :

کارآفرینی، آموزش کارآفرینی، سبک‌های آموزش کارآفرینی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک