چکیده :

كنوانسيون رامسر قديمي ترين معاهده بين المللي، با تاكيد بر حفاظت از طبيعت در جهان است. آغاز آن در دوم ماه فوريه 1971 ( 13 بهمن 1349) در شهر ايراني رامسر بوده كه كنوانسيون نام خود را از اين شهراقتباس كرده است. كنوانسيون رامسر در سال 1975 جنبه قانوني يافت. اين معاهده 158 كشور عضو را ملزم به تعيين و حفظ تالابهاي با اهميت بين المللي و تشويق به استفاده خردمندانه از آنها مي نمايد . بيش از 1700سايت با مساحت كل حدود 150 ميليون هكتار در حال حاضر در اين كنوانسيون به ثبت رسيده اند( آمار سال 2008). ويژگي منحصر به فرد كنوانسيون تالاب هاي مهم بين المللي رامسر آن است كه كنوانسيون مزبور نخستين معاهده نوين بين دولت هاست كه هدف آن حفاظت از منابع طبيعي مي باشد. از جمله اهداف كلان كنوانسيون رامسر جلوگيري از تخريب جهاني تالاب ها و همچنين حفاظت از تالاب هاي باقيمانده از طريق استفاده معقول از اين منابع طبيعي مي باشد. اين مهم ميسر نخواهد شد مگر از طریق همكاري هاي بين المللي، سياست گذاري مناسب، ظرفيت سازي و انتقال تكنولوژي.

کلید واژگان :

تالاب، حقوق بین الملل، کنوانسیون، رامسر،تنوع زیستی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک