تئوریهای اقتصادی رشد اقتصادی را زیربنای توسعه پایدار اقتصادی میدانند و یکی از عوامل رشد اقتصادی، بالا بودن
خالص صادرات کشورها است. با این تعریف کوتاه هدف از این مطالعه بررسی اثر صادرات 10کشور در حال توسعه از جمله
ایران بر رشد اقتصادی آنها و مقایسه نتایج مطالعه با یکدیگر میباشد. بدین منظور دادههای ترکیبی مربوط به دوره زمانی
0991 تا 6112 این کشورها و مدل رگرسیونی Pool مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داده است که صادرات غیر نفتی
نتوانسته موتور مستحکم توسعه باشد و حتی صادرات نفتی نیز به دلیل تاثیر پذیری از قیمت جهانی، نوسانات زیادی داشته
است. و می تواند تولید، اشتغال و سرمایه گذاری کشور را با نوسانات عمده ای روبرو نماید. در پایان برای اقتصاد ایران، متنوع تر ساختن صادرات غیرنفتی با توجه به مزیتهای نسبی بالفعل و به کارگیری ظرفیتهای بالقوه در بازرگانی خارجی جهت
نیل به توسعه پایدار پیشنهاد شد
