رتبه بندی خدمات آموزشی- ترویجی کشاورزی در شهرستان دشتی (1390- 1388)

امروزه در جوامع بشري آموزش اثربخش ترین نقش را در روند توسعه یک کشور ایفا می نماید. به گونه ای که آموزش و ترويج می توانند بعنوان راهبردی جهت اعتلای مناطق روستایی و تعالی بخش کشاورزی محسوب گردند. وجود قدمت كشاورزي در ایران و ريشه دار بودن مضامين و محتواي سنتی آن توجه به علم ترویج، بکارگیری صحیح دستاوردهای نوین علمی و اشاعه نوآوری های فنی را ضزوری و لازم می نماید تا جایی که نیل به توسعه پایدار کشاورزی مستلزم آموزش بهره برداران، ظرفیت سازی و ایجاد تغییر در بینش و مهارت آنهاست. نقش بی بدیل کیفیت و ارایه خدمات ترویجی در توسعه کشاورزی و توانمندسازی روستاییان موجب گردید تا پژوهش حاضر با هدف رتبه-بندی خدمات آموزشی- ترویجی کشاورزی در شهرستان دشتی در مقطع زمانی 1390-1388 با استفاده از منابع اسنادی و بهره¬گیری از مدل تاکسونومی عددی و نرم افزارهای SPSS و Excel با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام پذیرد. نتایج حاصل از ارزیابی و رتبه¬بندی ارایه خدمات آموزشی- ترویجی در منطقه مورد مطالعه حاکی از آنست که توزیع ناموزون خدمات، شکاف عمیقی بین بخش¬های شهرستان دشتی ایجاد نموده است. به طوری که بخش شنبه و طسوج با 20/0 بسیار توسعه یافته و بخش های کاکی و مرکزی به ترتیب با 63/0 و 64/0 عنوان مناطق محروم در زمینه ارایه خدمات آموزشی- ترویجی را به خود اختصاص داده اند. بر همین اساس ارزیابی عملکرد ترویج کشاورزی شهرستان دشتی، لزوم احداث، نوسازی، تجهیز و تقویت مراکز ترویجی در دهستان های محروم و بازنگری در نحوه ارایه خدمات را بیش از پیش آشکار می سازد.

رتبه بندی، خدمات آموزشی ترویجی، کشاورزی، شهرستان دشتی