بررسی اثرات زیان‏آور نیتریت در ماهیان آب شیرین

نیتریت یک ماده واسطه در فرآیند اکسیداسیون آمونیاک و تبدیل آن به نیترات می باشد. بالا رفتن میزان نیتریت در محیط محدود موجب بروز مشکلاتی برای ماهیان می گردد زیرا نیتریت در رقابت با یون کلرید، به طور فعال از طریق آبششها جذب می گردد. این ماده برای ماهیها سمی است زیرا سبب بروز اختلال در فرآیندهایی نظیر تنظیم یونی و عملکرد دستگاه تنفسی، سیستم قلبی-عروقی و غدد درون ریز می گردد. یکی از اثرات وخیم تجمع نیتریت در بدن، اکسیداسیون هموگلوبین به متهموگلوبین است که در اکسیژن رسانی خون اختلال ایجاد می کند. میزان سمیت نیتریت برای ماهیان به فاکتورهای داخلی و خارجی بستگی دارد که از جمله آنها می توان به کیفیت آب (pH، دما، غلظت اکسیژن، کاتیونها و آنیونها)، مدت زمان قرار گرفتن در معرض نیتریت، گونه ماهی، اندازه و سن ماهی و همچنین میزان حساسیت ماهی اشاره نمود. غلظت یون کلرید در آب یکی از مهمترین فاکتورهایی است که بر سمیت نیتریت بر روی ماهیان اثر می گذارد.

نیتریت، ماهی، سمیت، کلرید، اختلالات فیزیولوژیک، کیفیت آب، حساسیت ماهی