بازی با اعداد در اشعار خاقانی

از دیر باز یکی از دلایل ابهام و دشواری های شعر فارسی، کاربرد واژگان و مفاهیم ریاضی در این زبان بویژه در اشعار شاعران سده های نخستین آن بوده است.از جمله خاقانی که یکی از بزرگترین قصیده سرایان سده ی ششم هجری است، وسعت اطلاعات به همراه به کار بردن غریب ترین کلمات عربی و اصطلاحات نجومی، ریاضی، فلسفی و تاریخی و جغرافیایی و امثال آن به همراه استعاره ها و باریک اندیشی در آفرینش مضامین تازه و ترکیب های خاص رنگ و بوی خاصی به آثار این قصیده سرای بزرگ بخشیده است، لذا در مقاله ی حاضر نقش اعداد در اشعار خاقانی و نحوه کاربرد آن ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است، با توجه به این فرضیه که رویکرد خاقانی در استفاده از اعداد ریاضی در مضمون آفرینی های بدیع فراوان است، بدین منظور ابتدا نگارنده به بررسی سیر تاریخی اعداد ریاضی در متون ادب فارسی و پس از آن به بررسی انعکاس گستره ی اعداد و نحوه ی کاربرد آن ها، در اشعار خاقانی پرداخته است. نتیجه ی حاصل از تحقیق نشان دهنده ی توجه و تاثیر پذیری فراوان خاقانی از اعداد بعنوان یک خصیصه ی فردی است.

خاقانی، اعداد ریاضی، دیوان اشعار،قرن ششم