در اقتصاد نوين، سرمايه ی فكري تحت عنوان دارايي‌هاي نامشهود توصيف شده است كه مي‌توان آن را به عنوان منبعي براي مزيت رقابتي پايدار به كار گرفت تا جایی که سازمانهای پیشرو در اقتصاد مدرن آنهایی هستند که با اتکاء به سرمايه فكري به خلق ارزش مي‌پردازند. از طرف دیگر گسترش کارآفرینی در سازمان های امروزی یکی از اصلی ترین اهداف هر سازمان در جهت نیل به رشد و توسعه ی پایدار می باشد. هدف از اين تحقيق تجربي، بررسی تأثیر سه عنصر سرمايۀ فكري به عبارت ديگر، سرمايۀ انساني، سرمايۀ ساختاري و سرمايۀ مشتري بر کارآفرینی سازمانی در نهادهای دولتی شهرستان سنندج است. برای اكتشاف عوامل و بسط گويه‌های پرسشنامه از روش تحليل مؤلفه‌هاي اصلي (PCA) و روابط خطي ساختاري (LISREL) استفاده شده است. مدل برآورد شدۀ نهايي، بيانگر اثرگذاری مثبت هر یک از اجزای سرماية فکري بر کارآفرینی سازمانی است.
