آنالیز داده های مکانی و ارتفاعی به منظور انتظام بخشی بصری شهر (مورد مطالعه: منظر گسترده ی شهر بجنورد)

مورفولوژی شهرها دائم در حال تغییر و تحول است. از این رو حفظ حوزه های با ارزش بصری که بسترساز اشاعه هویت سیمای شهری می باشند، و یا مقابله با حوزه های قابل بازیافت بصری؛ وابسته به انتظام بخشی بصری در سطح شهر می باشند. شهر بجنورد نیز از این قاعده مستثنی نیست و به تبع قرارگیری در مرحله گذار توسعه شهری و گسترش شتابزده افقی و عمودی شهر لزوم توجه به مقوله سازمان بصری شهر و از آن طریق ایجاد انتظام، همپیوندی و انسجام در ارتباط بصری بین عناصر و اندام شهری و افزایش وضوح و حضور کیفیت های بصری سازنده هویت در سیما و منظر شهری، بیش از پیش احساس می گردد. از طرفی یکی از بهترین امکاناتی که سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در اختیار کاربر می گذارد توان بالای تحلیلی و جستجوی مکانی و توصیفی با کمک پایگاه داده متصل به سیستم است. بدین منظور پژوهش حاضر بر آن است تا با بهره گیری از مدلسازی فضای انعطاف پذیر محیط رستر، بردار و توابع مربوطه در انتظام بخشی بصری به منظر گسترده شهر بجنورد، ارائه دهنده رویکرد نوینی در کاربرد نرم افزار GIS باشد. در این پژوهش داده های مورد نیاز از طریق روش پیمایش میدانی و تکنیک برداشت بصری گردآوری و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، فرآیند پژوهش در شهر بجنورد به عنوان شهری متوسط در نظام شهری پیگیری شده است. در این راستا ضمن تعیین تجمع ارتفاعی مرکز شهری به عنوان پهنه موجد حس این همانی متأثر از مطابقت طرحواره ذهنی کاربران با عینیت آن ها؛ نقاط استراتژیک پهنه منظر در محیط GIS استخراج شد. در نهایت نقاط مذکور به لحاظ مکانی و ارتفاعی موقعیت یابی شده و بر اساس آن ها ضوابط تعداد طبقات در پهنه منظر شهر بجنورد ارائه شدند.

انتظام بخشی بصری، منظر گسترده، موقعیت یابی مکانی و ارتفاعی، GIS، هویت بصری