چکیده :

گردشگری تأثیر فراوانی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور می گذارد. موفقيت در اين امر، مستلزم توجه به فرآيندهاي ايجاد ارزش و جذابيت افزوده در جاذبه هاي گردشگري است. گردشگري يكي از بزرگترين صنايع جهان مي باشد و آب و هوا به عنوان يك منبع گردشگري نقش مهمي را در صنعت گردشگري دارد به طوري كه بيشتر توريست ها با توجه به وضعيت اقليمي مقاصد گردشگري، مقصد يا زمان سفر خود را مشخص مي نمايند. بنابراين، اقليم معيار مهمي در استقرار مراكز گردشگري به شمار مي رود. به طوري كه مطالعه ويژگي هاي اقليمي هر مكان مي تواند در تعيين مناطق مورد نياز براي گونه هاي خاصي از فعاليت هاي گردشگري كمك هاي شايان توجهي به برنامه ريزان و مديران امر گردشگري نمايد. از این رو روش تحقيق در اين مقاله مبتني بر رويكرد توصيفي - تحليلي بوده كه براي تدوين چارچوب نظري تحقيق و مروري بر تحقيقات پيشين از روش كتابخانه اي بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد با شناخت اقليم مناسب مي تواند پاسخ هاي مثبت گردشگران را در پي داشته باشد. بنابراین ضرورت دارد برنامه ریزان و مدیران شهری به اهمیت این موضوع پی برده برنامه ريزي لازم را برای توسعه گردشگری با توجه به شرایط اقلیمی منطقه اتخاذ نمایند.

کلید واژگان :

اقلیم، معماری، توسعه گردشگری



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک