چکیده :

تعیین رابطه میان مصرف انرژی و رشد اقتصادی می تواند نقش بسیار مهمی در تبیین سیاستهای کلان اقتصادی داشته باشد. یکی از ملموس ترین سیاستهای به کار گرفته شده در یک دهه اخیر ایران اجرای هدفمندسازی یارانه بوده است. در این مقاله که مربوط به دوره زمانی 1368-1391 است با استفاده از یک الگوی خود رگرسیونی برداری (VAR) به بررسی آثار ا جرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها و آثار این تکانه در قسمت انرژی (برق) بر روی ارزش افزوده بخش صنعت پرداخته شده که نتایج بدست آمده نشان داد که یک رابطه بلند مدت میان لگاریتم تعرفه برق صنعتی ، لگاریتم میزان مصرف برق صنعتی، لگاریتم تعرفه گاز صنعتی با رشد ارزش افزوده بخش صنعت وجود دارد. همچنین با توجه به توابع واکنش آنی و تجزیه واریانس خطای پیش بینی به اثرات تغییرات در هر کدام از متغییر ها و تاثیر آن بر رشد ارزش افزوده بخش صنعت محاسبه گردید به طور کلی در کوتاه مدت تاثیر این تکانه ها منفی است ام بعد از چند دوره مثبت و بعد از دوه پنجم به بعد اثرات تکانه ها به سمت صفر میل می کند . همچنین با استفاده از تجزیه واریانس خطای پیش بینی مشخص گردید که متغیرهای مدل بیش از نیمی از تغییرات رشد ارزش افزوده بخش صنعت را توضیح می دهند .

کلید واژگان :

هدفمند سازی یارانه ها ، الگوی خود رگرسیونی برداری (VAR) ، رشد ارزش افزوده صنعت ،تعرفه برق صنعتی توابع واکنش ، تجزیه واریانس خطای پیش بینی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک