قریب به 70 سال سابقه در نظام برنامه ریزی کشور و همچنین 50 سال تجربه در تلاش برای نهادینه ساختن رویکرد آمایشی – فضایی در نظام مدیریت و اقدامات توسعه ای در کشور وجود دارد ولی هنوز نبود یک سند آمایشی مورد وفاق در سطح ملی و سازوکارهای نهادی و قانونی تحقق بخش برنامه ها و طرحهای آمایشی تدوین شده سبب شده که نظام تخصیص نتواند به رغم تاکیدات خاص تمام اسناد برنامه های بخشی به نابرابری های منطقه ای پایان بخشیده و یا در تعدیل آنها توفیقات اساسی کسب کرده باشد، لذا مطالعه و بررسی علل ناکامی 3 موج طی شده در تدوین برنامه ها و سیاست های آمایشی کشور موضوعی است که تا مورد تحلیل قرار نگیرد نمی توان به موفقیت اندیشه ها و اقداماتی که اخیرا" در بازتعریف شیوه های کاربست رویکردها و طرحهای آمایشی در کشور آغاز شده امیدی داشت. هدف اصلی این مقاله آسیب شناسی مقدماتی طرح و برنامه های آمایشی در کشور می باشد، نوع تحقیق کاربردی و روش آن اسنادی-تحلیلی خواهد بود، شیوه جمع آوری اطلاعات اسنادی و میدانی بر مبنای مصاحبه بوده و تلاش شده با احصای متغیرهای اثرگذار در قالب پرسشنامه با استفاده از طیف لیکرت نسبت به اخذ نظرات کارشناسانی که به روش تحلیل شبکه ای شناسایی شده اند اقدام شود.
کلید واژگان :آسیب شناسی، آمایش سرزمین، ساختارهای نهادی، سیاستگذاری
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک