احیاء و ساماندهی بافت های فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدارشهری (نمونه موردی: شهر مهاباد)

بافت فرسوده را می توان هسته اولیه بسیاری از شهرها دانست، یا به عبارت دیگر آن را قسمت قدیمی شهر و به نحوی تاریخچه شهر نیز دانست. بافت كهنه، فرسوده و نابسامان شهري که بیشتر درهسته مركزي يا لايه هاي مياني شهرها واقعند و نيازمند دخالت و ساماندهي هستند. در این راستا ساماندهی و احیاء بافت های فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری یکی از ضرورت های مهم در امر برنامه ریزی شهری محسوب می شود. در این پژوهش سعی می شود که به بررسی وضعیت بافت های فرسوده شهری و احیاء و ساماندهی آنها با رویکرد توسعه پایدار شهری(نمونه موردی: شهر مهاباد) پرداخته شود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها اسنادی- پیمایشی است. نتایج بدست آمده نشان می دهد بافت فرسوده در مهاباد سطحی بالغ بر 150هکتار را شامل می شود که عدم ساماندهی و احیاء بافت های فرسوده موجود شهر در آینده باعث گردد که شهر با مشکلاتی دیگر ازجمله رشد فزاینده شهرنشینی و مهاجرت های روستا-شهری همگام و هم سو شده و این همگامی منجر به تخریب محیط زیست شهری و هجوم به زمینهای حاشیه شهر می شود که بیشترین خطر را متوجه زمینهای کشاورزی درجه یک و منابع طبیعی می کند.

بافت فرسوده، احیاء و ساماندهی، محیط زیست، توسعه پایدار شهری، شهر مهاباد