اثر همزیستی قارچ گلوموس موسه بر افزایش جذب روی و کاهش مصرف کودهای فسفردار در شالیزارها

در نظام هاي كشاورزي پايدار كاربرد كودهاي زيستي از اهميت ويژهاي در افزايش باروري و حفظ حاصلخيزي پايدار خاك برخوردار است. هدف از اجراي اين پژوهش افزايش عملكرد برنج از طريق معرفي نهادهاي جديد به برنجكاران تحت عنوان كود زيستي،كاهش مصرف بعضي از كودهاي شيميايي مانند كودهاي شيميايي نيتروژن دار و فسفردار بود. اين پژوهش به صورت طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در قالب آزمايش اسپليت فاكتوريل با سه تكرار در مزرعه مؤسسه تحقيقات برنج كشور در شهرستان 75 و 100 ، 75 و 100 درصد مقدار توصيه شده) بهعنوان عامل اصلي و سه سطح فسفر ( 50 ، رشت اجرا شد. سه سطح نيتروژن ( 50 و Glomus mosseae و قارچ ،Herbaspirillum seropedicae درصد مقدار توصيه شده) به همراه جدايه خالص باكتري 8161 كيلوگرم در هكتار) و / عدم تلقيح بهعنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد حداكثر عملكرد دانه در كاربرد قارچ مايكوريزا ( 83 حداقل ميزان آن ( 7586 كيلوگرم در هكتار) در شرايط عدم تلقيح حاصل شد. تحت اثرمتقابل سه گانه نيز بيشترين شاخص برداشت 39 درصد تحت اثرمتقابل / تحت اثر سطح اول نيتروژن در سطح سوم فسفر در تركيب با قارچ مايكوريزا ( 53 درصد)، و كمترين 83 سطح سوم نيتروژن و فسفر و عدم تلقيح حاصل شد. همچنين سطح سوم نيتروژن در تركيب با قارچ مايكوريزا به دليل كلنيزاسيون بالاتر، عملكرد بيشتري نسبت به ساير سطوح داشت

برنج، كودهاي زيستي، همزيستي، عملكرد