چکیده :

اين آزمایش به صورت کرت‌های‌ خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم پر محصول ندا و شیرودی به عنوان عامل اصلي و سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد رقم شیرودی دارای تعداد پنجه، پنجه بارور، عملکرد دانه و شاخص برداشت بیشتری نسبت به رقم ندا بود. کمترین عملکرد دانه معادل 4198 کیلوگرم به علت کاهش معنی‌دار تعداد خوشه، تعداد خوشه‌چه و درصد خوشه‌چه پر و همچنین افزایش تعداد خوشه‌چه پوک در سیستم سنتی تولید شد. بیشترین تعداد پنجه و خوشه برای سیستم SRI حاصل شد. حداکثر عملکرد دانه تحت دو سیستم بهبود یافته و SRI مشاهده شد که از نظر آماری در یک سطح قرار گرفتند و دلیل اصلی آن افزایش درصد خوشه‌چه پر و کاهش تعداد خوشه‌چه پوک بود. بیشترین عملکرد دانه معادل 4786 کیلوگرم به علت کاهش معنی‌دار تعداد خوشه‌چه پوک تحت اثر متقابل رقم شیرودی و سیستم SRI به دست آمد. بنابراين SRI به عنوان سيستم مناسب بود که رقم شیرودی واکنش بهتری در آن نشان داد.

کلید واژگان :

SRI، اجزاي عملكرد، برنج، شاخص برداشت، رقم.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک