چکیده :

اين آزمایش به صورت کرت‌های‌ خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم کم محصول سنگ طارم و طارم هاشمي به عنوان عامل اصلي و سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد بيشترين تعداد کل پنجه، پنجه بارور، خوشه در متر مربع، تعداد کل خوشه‌چه و درصد خوشه‌چه پر برای رقم سنگ طارم و حداکثر تعداد خوشه‌چه پوک برای رقم طارم هاشمی تولید شد. کمترین عملكرد دانه معادل 3180 كيلوگرم تحت سیستم سنتی توليد گرديد كه دليل عمده آن کاهش تعداد خوشه‌چه و درصد خوشه‌چه پر و همچنین افزایش تعداد خوشه‌چه پوک در این سیستم بود. حداکثر تعداد خوشه‌چه، عملکرد دانه و شاخص برداشت برای سیستم SRI مشاهده شد. همچنین بیشترین تعداد کل پنجه و تعداد پنجه بارور برای دو سیستم SRI و سنتی حاصل شد و درصد خوشه‌چه پر تحت دو سیستم بهبود یافته و SRI حداکثر بود. بنابراين سيستم كاشت SRI به علت افزايش عملكرد دانه و شاخص برداشت و افزایش نسبی اجزای عملکرد به عنوان سيستم مناسب بود.

کلید واژگان :

SRI، اجزاي عملكرد، برنج، شاخص برداشت، عملكرد دانه.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک