اين آزمايش به صورت كرت‌هاي خرد شده و در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي واقع در دو منطقه با ارتفاع 5 متر از سطح دريا در شهرستان نكا و ارتفاع 905 متر از سطح دريا در شهرستان ساري در سال 1389 اجرا شد. مديريت علف‌هاي هرز در دو سطح بدون كنترل و با كنترل به عنوان عامل اصلي و مقادير 0، 23، 46، 69 و 92 كيلوگرم نيتروژن خالص در هكتار به عنوان عامل فرعي بودند. حركت خمش ميانگره 3 و شاخص برداشت برنج در منطقه نكا بيشتر از ساري بود. با كنترل علف هرز به علت كاهش رقابت برون گونه‌اي ارتفاع گياه، كل پنجه، حركت خمش ميانگره 3، تعداد خوشه‌چه، درصد خوشه‌چه پر، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت به نسبت 3/23، 9/50، 3/12، 37/16، 3/17، 7/40، 5/17 و 9/18 درصد افزايش يافتند. بيشترين درصد خوشه‌چه پر، عملكرد دانه و شاخص برداشت با كاربرد 69 كيلوگرم نيتروژن در هكتار حاصل شد. بنابراين با توجه به نتايج، تيمار كنترل علف هرز و مقدار 69 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به علت افزايش عملكرد دانه و شاخص برداشت به عنوان تيمار مناسب بودند.
