چکیده :

به منظور بررسی تأثیر منابع مختلف حاوی سیلیس بر روی عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم برنج آزمایشی در سال 1389 در شهرستان جویبار اجرا شد. این آزمايش به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل با سه تكرار تکرار اجرا شد. دو ژنوتيپ طارم هاشمی و ندا به عنوان عامل اصلي و منابع مختلف حاوی سیلیس در هشت سطح شامل T1 (شاهد)، T2 (کاه برنج)، T3 (سیلیس)، T4 (کاه برنج و سیلیس)، T5 (پوسته برنج)، T6 (پوسته و کاه برنج)، T7 (پوسته برنج و سیلیس) و T8 (پوسته برنج، کاه برنج و سیلیس) به عنوان عامل فرعي بودند. نتایج نشان داد تعداد خوشه در متر مربع در ارقام و اثر متقابل ارقام × منابع سیلیس در سطح یک درصد معنی دار بود. به طوری که، تعداد خوشه در متر مربع طارم هاشمی با 18/473 خوشه بیشتر از رقم ندا با 02/408 خوشه بود. اثر متقابل طارم هاشمی × T8 با 66/546 خوشه بیشترین و ندا × T5 با 33/378 خوشه کمترین بود. عملکرد دانه و وزن هزار دانه ارقام در سطح یک درصد معنی دار بود. به طوری که، وزن هزار دانه رقم ندا با 07/24 گرم بیشتر از طارم هاشمی با 40/22 گرم بود. عملکرد دانه رقم ندا با 46/667 كيلوگرم در هكتار بیشتر از طارم هاشمی با 87/368 كيلوگرم در هكتار بود. ارتفاع گیاه و عملکرد کاه در ارقام و منابع سیلیس در سطح یک درصد معنی دار بود. به طوری که، ارتفاع طارم هاشمی با 48/148 سانتیمتر بیشتر از رقم ندا با 82/112 سانتیمتر بود و T5 با ارتفاع گیاه 52/133 سانتیمتر بیشترین و T4 با 52/127 سانتیمتر کمترین بود. عملکرد کاه طارم هاشمی با 8/8884 كيلوگرم در هكتار بیشتر از رقم ندا با 4/7301 كيلوگرم در هكتار بود و T1 با عملکرد کاه 5/8637 كيلوگرم در هكتار بیشترین و T6 با 7400 كيلوگرم در هكتار کمترین بود.

کلید واژگان :

برنج، پوسته، سیلیس، عملکرد دانه.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک