اثر يك شب بي خوابي ناشي از سفر زميني بر اعمال بي هوازي و هوازي در تکواندوکاران جوان

هدف از اين مطالعه بررسی اثر بيخوابي ناشي از سفر زميني بر عملكرد بي هوازي و هوازي تکواندوکاران مرد آماتور جوان بود. روش¬شناسی: 12 تکواندوکار مرد آماتور جوان با ميانگين سن79/0 ±08/17 سال، شاخص توده بدني 23/2±32/22 و ميانگين قد 4/8± 175 و ميانگين وزن 82/6±81/70 انتخاب شد، T همبسته(درون گروهی)، آمار پژوهشی حاضر را تشکیل می¬دهند و از آزمون k-s برای نرمال بودن گروه¬ها استفاده گردید.تست¬ها(تست هوازی کوپر2400متر، تست¬های بی¬هوازی شامل پرش طول، 20متر رفت و برگشت و آزمون 94 متر چابکی بود که برای سنجش عملکرد بی هوازی و هوازی به انجام رسید. جزئيات هر آزمايش براي شركت كنندگان در جلسه فاميلار(آشنايي) يك هفته قبل از شروع پژوهش توضيح داده شد و رضايت نامه كتبي از آنان اخذ گرديد. نتایج: معيار پايه قبل از كمبود خواب ناشي از سفر زميني و معيارها يك هفته بعد از خواب كامل شبانه انجام شد، نه پارامترهاي بي هوازي و نه پارامتر هوازي به وسيله يك شب فقدان خواب ناشي از سفر زميني تحت تأثير بود. تمامي موارد مورد آزمايش در طول بي خوابي ناشي از سفر زميني نسبت به معيار پايه¬اي(خواب معمولي) بي تأثير بوده و نتايج عملكرد بي هوازي و هوازي در بي خوابي به لحاظ آماري معني¬دار نبوده است. بحث و نتیجه گیری: نتايج به ما نشان مي¬دهد كه يك شب بي خوابي ناشي از سفر زميني روي اعمال بي هوازي و هوازي تأثيري ندارد. به طور خلاصه بيشتر ورزشكاران درباره¬ي اثر بي خوابي و خستگي ناشي از سفر زميني بر اعمال ورزشي در فعاليت هاي خود نگران هستند در اين مطالعه تأثير خواب كامل و بي خوابي ناشي از سفر زميني را مورد مطالعه قرارگرفت و نتايج نشان داد كه فقدان خواب ناشي از سفر زميني بر عملكرد بي هوازي و هوازي تکواندوکاران جوان بي تأثير است.

بی خوابی- سفرزمینی- عملکرد بی هوازی وهوازی - تکواندوکار