چکیده :

به منظور بررسي روابط بین صفات ارقام برنج تحت تراکم‌های مختلف کاشت، آزمايشی به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در مزرعه تحقيقاتي واقع در شهرستان بابل در سال 1386 اجرا شد. ارقام طارم محلي، طارم هاشمي، طارم ديلماني، طارم لنگرودي و سنگ طارم به عنوان عامل اصلي و سه سطح تراكم كاشت (40، 80 و 120 بوته در متر مربع) به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد وزن هزار دانه و تعداد خوشه‌چه پوك در خوشه به عنوان مهم‌ترين اجزاء عملكرد مي‌باشند كه ضريب همبستگي بسيار بالايي با عملكرد دانه دارند. شاخص ورس ميانگره چهارم با ارتفاع بوته و حركت خمش ميانگره چهارم همبستگي مثبت در سطح احتمال يك درصد داشت ولي با مقاومت به شكستگي ميانگره چهارم همبستگي منفي و بسيار بالايي داشت. به عبارتي با كاهش ارتفاع بوته حركت خمش و شاخص ورس ميانگره چهارم كاهش يافته و مقاومت به شكستگي ميانگره چهارم افزايش مي يابد.

کلید واژگان :

برنج، رقم، تراكم كاشت، روابط بین صفات، شاخص ورس.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک