به منظور بررسي روابط بین صفات ارقام برنج تحت تراکم های مختلف کاشت، آزمايشی در سال زراعي 1386 در استان مازندران بصورت كرت هاي يكبار خرد شده در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در چهار تكرار انجام گرديد. به طوري كه پنج رقم (طارم محلي، طارم هاشمي، طارم ديلماني، طارم لنگرودي و سنگ طارم) به عنوان عامل اصلي و سه سطح تراكم كاشت (40، 80 و 120 بوته در مترمربع) بعنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه وزن هزار دانه و تعداد خوشه چه پوك در خوشه بعنوان مهمترين اجزاء عملكرد مي باشند كه ضريب همبستگي بسيار بالايي با عملكرد دانه دارند. شاخص ورس ميانگره چهارم همبستگي مثبت و بسيار بالايي با تعداد ميانگره، ارتفاع بوته و حركت خمش ميانگره چهارم دارد. در صورتيكه شاخص ورس ميانگره سوم با طول ميانگره سوم، تعداد ميانگره، ارتفاع بوته و حركت خمش ميانگره سوم همبستگي مثبت و بسيار بالايي دارد.
کلید واژگان :برنج، رقم، تراكم كاشت، ضرایب همبستگی بین صفات و شاخص ورس.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک