یادگیری به عنوان فرایند تغییر تدریجی و با ثبات در رفتار فراگیرنده ،حاصل تجربه است که یکی از عوامل موثر تاثیر گذار بر تصمیمات برنامه ریزان درسی در امر تهیه و تدوین برنامه درسی استدر این مقاله به بررسی مبانی روانشناختی برنامه درسی آموزش علوم تجربی ، رویکردها و روشهای یادگیری و آموزشی در کلاس پرداخته و روشهای آموزشی در برنامه درسی علوم ابتدایی براساس رویکردهای رفتارگرایی، شناخت گرایی، انسانگرایی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته‌اند.
روش پژوهش، از نوع تحلیلی- توصیفی بوده و برای جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای به سؤال‌ها پاسخ داده شد. و درضمن به ارائه الگوی مناسب آموزش می‌پردازد.
کلید واژگان :
برنامه درسی؛ آموزش علوم تجربی؛ الگوی آموزشی، رویکردهای روانشناسی
