محدوديت منابع آبي کشور و تهديد کيفيت آن‌ها باعث شده است، که راهکارهاي بهينه جهت کنترل کيفي منابع آب زيرزميني سرلوحه بسياري از مطالعات علمي قرار گيرد. کاهش ميزان نزولات جوي در سال هاي اخير و برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني علاوه بر کاهش کمي آن‌ها، باعث کاهش بی‌سابقه کيفيت اين ذخاير نيز شده است. ازاین‌رو هدف از اين مطالعه بررسي و شناخت منابع آب زيرزميني دشت شيرامين ازنظر مصارف کشاورزی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مي‌باشد. براي اين منظور شاخص‌های کيفي، شامل هدايت الکتريکي (EC)، نسبت جذب سديم (SAR) و کل جامدات محلول (T.D.S) آب‌های زيرزميني در سال 1391 مورد بررسي قرار گرفتند. جهت بررسی وضعیت شاخص‌های مورد بررسی از روش کریجینگ استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد که اکثر نمونه‌های آبي برداشت شده از محدوده مورد مطالعه از کیفیت خوبي براي کشاورزی برخوردار نيستند حتي تعدادي زيادي از نمونه هاي آبي از کیفیت متوسط تا نامناسب و حتی غیر قابل استفاده برای کشاورزی برخوردار هستند.
کلید واژگان :
کیفیت آب‌های زیرزمینی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، کریجینگ، دشت شیرامین
