بررسی عوامل موثر بر تورم در ایران با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری(var)

افزایش سطح عمومی قیمت ها(تورم) به عنوان پدیده ای مهم و تاثیر گذار در اقتصاد هر کشور می باشد. تورم بالا و بی ثبات، علاوه بر آثار زیانباراقتصادی، موجب خدشه دار شدن اعتبار سیاستگذاران کلان اقتصادی به ویژه بانک مرکزی شده و تداوم آن می تواند موارد حاد بی ثباتی سیاسی را در کشور موجب شود. از اینرو، شناخت عوامل موثر بر بروز تورم و راهکارهای مقابله با آن نه تنها منجر به گسترش و بسط عدالت اجتماعی در جامعه می شود، بلکه گامی مهم در جهت ثبات اقتصادی و ایجاد شرایط مناسب برای رشد و توسعه پایدار خواهد بود. در این مقاله با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداری (var)و توابع واکنش آنی(IRF) وتجزیه واریانس(VD) وهمچنین آزمون هم انباشتگی، روابط کوتاه مدت وبلند مدت میان متعیر ها مورد توجه قرار گرفت وبا استفاده از آزمون تئوری های موجود در این زمینه، رابطه میان تورم وعوامل موثر برآن،طی دوره زمانی 1357 تا 1387 در ایران تجزیه وتحلیل شده است. متغیر هایی که در این مقاله برای برآورد مدل استفاده شده است شامل متغیر های نرخ رشد نقدینگی،تولید ناخالص داخلی به قیمت پایه،ارزش واردات،میزان درآمدهای نفتی ونرخ تورم هستند. نتایج حاصل از یافته های این تحقیق نشان می دهد که از بین متغیرهای موجود،متغیرهای نرخ رشد نقدینگی، میزان درآمد های نفتی موجب افزایش تورم طی دوره مورد بررسی در ایران می شوند و افزایش متغیر تولید ناخالص داخلی وافزایش واردات باعث مهار تورم می شوند.

اقتصاد ایران،تورم،خودرگرسیون برداری(VAR)،انواع تورم