بررسی تاثیر آشفتگی بر تخریب ساختار جنگلهای زاگرس

به منظور تعیین روند تغییر ساختار جنگل های زاگرس در اثر پدیده ی نوظهور زوال، با توجه به گستردگی و شدت این پدیده دردو استان ایلام و لرستان، منطقه زرآبین به مساحت 1538 هکتار واقع در استان ایلام و منطقه شوراب به مساحت 541 هکتار واقع در استان لرستان انتخاب شدند. با استفاده از آماربرداری 100درصد در محدوده های مطالعاتی در سال1382 (قبل از زوال) مشخصاتی از جمله نوع گونه، فاصله و آزیموت هر درخت نسبت به نقطه ای مشخص و مساحت تاج ثبت شدند. سپس در سال1392(بعد از زوال) درختان آسیب دیده و گونه های ایجاد شده آماربرداری و ثبت شدند.در این پژوهش کلیه ی محاسبات توسط نرم افزار Crancod 1.3 انجام گردید. نتایج مقایسات قبل و بعد از زوال بخوبی نشاندهنده ی کاهش تراکم درختان و افزایش فاصله ی آن ها از یکدیگر در مرحله ی بعد از زوال می باشد. با استفاده از شاخص های شانون-وینر و آمیختگی برای هر دو منطقه نتیجه گرفتیم، با وقوع پدیده ی زوال آمیختگی گونه ای کاهش ولی تنوع گونه ای افزایش خواهد داشت. نتایج شاخص های کلارک و ایوانز و زاویه یکنواخت، الگوی پراکنش درختان در منطقه شوراب کپه ای و منطقه زرآبین به صورت منظم معرفی کردند، به طوری که زوال باعث تغییری در این الگو نشده، ولی با توجه به کاهش اعداد این شاخص ها بخصوص در منطقه ی زرآبین انتظار میرود، الگوی پراکنش ابتدا به سمته منظم تصادفی و با ادامه ی این روند، می توان الگوی کپه ای را انتظار داشت.

الگوی مکانی، تنوع گونه ای، پدیده ی زوال، جنگل های زاگرس