چکیده :

امر به معروف و نهی از منکر، به عنوان عاملی برای نظارت اجتماعی و رفتار شهروندی سازمانی به عنوان رفتاری فراتر از وظایف کارکنان مطرح شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعیین کننده ابعاد رفتار شهروندی سازمانی در اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در کارکنان اداری بود. در یک طرح همبستگی 315 نفر از کارکنان ادارات آموزش و پرورش خراسان شمالی با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی (مقیمی، 1384) و مقیاس محقق ساخته میزان اقدام کارکنان اداری به امر به معروف و نهی از منکر را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که میان آداب اجتماعی، نوع دوستی، وجدان کاری، هماهنگی متقابل، محافظت از منابع سازمان، جوانمردی و نزاکت با نمره کل اقدام کارکنان به امر به معروف و نهی از منکر همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و رابطه اقدام به نهی از منکر تنها با محافظت از منابع سازمان معنادار نیست. رگرسیون گام به گام نشان داد که وجدان کاری بهترین پیش بینی کننده اقدام به امر به معروف و نوع دوستی و وجدان کاری بهترین پیش بینی کننده های نهی از منکر می‌باشند. در مجموع به نظر می‌رسد حساسیت افراد نسبت به منافع سازمان می‌تواند بر اقدام به امر به معروف و نهی از منکر اثر گذارده و بهبود در عملکرد را به دنبال داشته باشد.

کلید واژگان :

امر به معروف، نهی از منکر، رفتار شهروندی سازمانی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک