چکیده :

اساس فعاليت هاي بشر براساس اقليم حاكم بر آن منطقه شكل گرفته است. در مباحث عامیانه، شاید تنها عامل ناخوشایندی که درطی سال های اخیر و بویژه در فصول تابستان مردم شهرنشین را شاکی و به زحمت انداخته، و در زندگی مردم ملموستر شده است، بحث افزایش گرمای هوا وتغییرات اقلیمی ناشی از وقوع گرمایش جهانی است، با بررسی روند و پیش بینی حداقل و حداکثر دما، طی یک دوره سی ساله(1976-2005)، در11 ایستگاه اقلیمی غرب ایران، با استفاده از روش من- کندال و روش درجه دوم کمترین مربعات ، به این مهم دست یابیم که تمامی ایستگاه های مورد مطالعه روند صعودی دما را بین 5/0 تا 5/2 در جه سانتیگراد را بطور متغیر در پیش گرفته اند، تنها در دو ایستگاه الیگودرز در شرقی ترین و سقز در شمالی ترین نقطة محدودة مورد مطالعه، روند یا وجود ندارد(الیگودرز) یا اینکه در سطح منفی(سقز) قابل مشاهده است. بر اساس پیش بینی انجام گرفته با استفاده از روش درجه دوم کمترین مربعات، بغیر از پارامتر حداقل دمای ایلام که روند منفی را در حدود2درجه سانتی گراد برای آن پیش بینی شده است، روند افزایش دما را در هر دو پارامتر تا سال 2020 به میزان 1 تا 5/4 درجه سانتی گراد را بطور متغیر در منطقه مورد مطالعه را می توان انتظار داشت .

کلید واژگان :

تغییرات اقلیمی، روند و پیش بینی دما ، آزمون من- کندال ، آزمون کمترین مربعات، غرب ایران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک