برنامه ریزی راهبردی توسعه محور شرق با استفاده از مدلSWOT

شرق ايران حدود70 درصد از طول مرزهاي آبي جنوبي كشور و همچنين حدود 70 درصد از ذخاير استراتژيك معدني ايران را دارا مي باشد و ليکن با وجود پتانسيلها و قابليتهاي فراوان هنوز در بين نواحي کشور نقش حاشيه اي و يا پيراموني ايفا مي کند. بر اين اساس در اين پژوهش با استفاده از برنامه ريزي راهبردي که روشي نظام يافته براي اخذ تصميمات و اجراي فعاليتها در خصوص شکل دهي و رهنمود يک سياست محسوب مي شود، به تاثير اجراي اين سياست بر توسعه شرق کشور بويژه استان سيستان و بلوچستان با روش توصيفي – تحليلي و با استفاده از مدل تحليلي SWOT پرداخته شده است. نتايج حاصله نشان مي دهد که در بعد عوامل دروني، موقعيت سوق الجيشي چابهار به عنوان مهم ترين نقطه قوت و ضعف شبکه هاي زير بنايي شامل حمل و نقل، تامين و توزيع انرژي به عنوان مهم ترين نقطه ضعف محسوب مي شود، از سويي ديگر در بعد عوامل خارجي وجود بندر چابهار به عنوان دروازه مبادلات به عنوان مهم ترين فرصت و قرار گرفتن در مسير بين المللي مواد مخدر و قاچاق کالا مهم ترين تهديد در توسعه محور شرق محسوب مي شود. از اين رو اتخاذ و اجراي اين سياست به افزايش نقش و سهم كشور در ترانزيت كالا و حمل و نقل بين المللي، تقويت پيوندهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و امنيتي با كشورهاي همجوار شرق و شمال شرقي، ارتقاء سطح متوسط درآمد و شاخص هاي توسعه در نواحي شرق كشور، كاهش فعاليت‌هاي غيررسمي اقتصادي و جلوگيري از قاچاق كالا و مواد مخدر، افزايش سهم چابهار در بازرگاني داخلي و خارجي و ترانزيت كالا و غيره کمک شاياني مي نمايد.

برنامه ريزي راهبردي، توسعه محور شرق، پايداري منطقه اي، SWOT.