ارزیابی تحمل به خشکی لاینها و ژنوتیپهای امید بخش گندم

این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل تحمل به خشکی 20 ژنوتیپ گندم انجام شد. آزمایش در قالب دو طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو تيمار آبیاری نرمال و دیم در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی بروجرد واقع در استان لرستان به اجرا در آمد. شاخص های تحمل به خشکی شامل: میانگین بهره وری MP شاخص تحملTOL میانگین هندسی بهره وری GMP میانگین هارمونیک HM شاخص حساسیت به تنش SSI و شاخص تحمل به تنش TOL محاسبه شد، همچنين به مولفه های اصلی بر اساس آنها انجام شد. شاخص TOL با شاخص حساسیت به تنش همبستگی مثبت و معنی داری در سطح 1 درصد داشت. همبستگی این دو شاخص با عملکرد در شرایط تنش منفی و معنی دار بود. بررسي همبستگی بین عملکرد دانه تحت دو شرایط آبی و دیم و شاخص های تحمل به خشکی نشان داد که شاخص هایMP ، GMP وSTI مناسبترین شاخص ها برای غربال کردن ژنوتیپ های گندم می باشند. با پلات كردن دو مولفه اول و دوم شاخص هاي تحمل به خشكي در تجزيه به مولفه هاي اصلي ژنوتيپ ها در چهار گروه قرار گرفتند. ژنوتيپ هاي 2، 13 ، 18 و 19 ( ER87/1 ، ER 86/16 ، ER 86/10 و ER89/2) براي هر دو شرايط آبي و ديم مناسب مي باشد. ژنوتيپهاي 4، 8، 11، 14 و 15 ( آذر ، ER 86/10، ER 86/1 ، ER 87/8 و ER 87/7) براي كشت در شرايط آبي، ژنوتيپ هاي 3، 10 و 12 ( ER2 WS/14 ، ER2 WS8 و ER 87/6) جهت كشت در شرايط ديم و ژنوتيپ هاي 1، 5، 6، 7، 9، 16، 17 و 20 (ER87/13 ، ER 86/14 ، ER 2WS/10 ، ER87/4 ،ER 87/17 ، ER 2WS/16 ، بهار و پيشتاز) در دو شرايط ضعيف مي باشند.

گندم، شاخص های تحمل به خشکی، تجزیه به مولفه های اصلی، بای پلات