چکیده :

امروزه توسعه توریسم به عنوان پر درآمدترین صنعت روز دنیا، یکی از اهداف اصلی برنامه‌ریزان و دست‌اندرکاران دولت‌های حاکم در اکثر کشورهای جهان است؛ بنابراین می بایستی به توزیع زیر ساخت ها در نواحی مختلف کشور توجه نمود چرا که رتبه بندي زيرساختهاي گردشگري در نواحي مختلف يك استان و توزيع متعادل زيرساخت ها و تعديل نابرابري در نواحي مختلف، يكي از اقدامات اساسي توسعه گردشگري است. هدف از رتبه بندی نواحی گردشگری، در راستای رسیدن به توسعه پایدار و در جهت آمایش سرزمین بوده تا ضمن استفاده از امکانات موجود توجه مسئولان را به مناطق کمتر توسعه یافته معطوف نموده و در نهایت به توزیع یکنواخت از لحاظ گردشگری دست یافت. در اين مقاله، ابتدا تلاش گردید تا با شناسایی زیر ساخت¬های مرتبط با گردشگری خصوصا اکوتوریسم، به تفکیک هر شهرستان پرداخته و اولویت بندی این زیر ساخت ها بر اساس مدلTOPSIS انجام گرفت. بر اساس این مدل در مرحله ی اول که فقط نقش زيرساخت ها در جذب گردشگران مورد توجه بود، سه رتبه اول به ترتيب شامل شهرستان سنندج، بانه و قروه بوده است. بنابراين جهت برطرف كردن خطاهاي ناشي از مقياس از مدل AHP استفاده شده است. در نهايت با در نظر گرفتن همه معيارها و مقايسه زوجي معيار، شهرستان هاي استان کردستان در مدلAHP رتبه بندي نهايي به شرح زير است: شهرستان سنندج رتبه ی اول، شهرستان بانه، رتبه ی دوم رتبه آخر نیز مربوط به شهرستان دیواندره است.

کلید واژگان :

گردشگر، مدل AHP فازی،TOPSIS فازی،سطح بندی،استان کردستان



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک