سرمایه‌ي اجتماعی یک جامعه بیان کننده بخشی از پتانسیل‌های انسانی آن جامعه اعم از شهر، روستا یا عشایر است که برای هرگونه برنامه‌ریزی توسعه بایستی این سرمایه‌ها مورد بررسی قرار گرفته و شناسایی گردد، تا با به کار‌گیری این سرمایه‌ها بتوان ضریب دقت و موفقیت برنامه‌ریزی و در نهایت پایداری توسعه را در سطح منطقه و یا در سطح جامعه پیاده نمود. از این روی مقاله حاضر برآن است تا با استفاده از روشهای آماري اقدام به بررسی میزان تاثیرپذیری امنیت مرزها از ظرفیت‌های اجتماعی درون جامعه عشایر و همچنین نقش این سرمایه‌های اجتماعی در توسعه و حفاظت از مرزها نماید. روش جمع‌آوری داده‌ها در این مقاله به صورت پرسشنامه، کار میدانی از طریق مصاحبه حضوری با خانواده‌های عشایری و همچنین سایر منابع مکتوب موجود بوده، و اطلاعات مورد نیاز از طریق توزیع پرسشنامه در میان 85 خانواده عشایر جمع‌آوری گردیده است. روایی صوری پرسشنامه با کسب نظرات صاحب‌نظران دانشگاه و کارشناسان اجرایی به دست آمده است. و در نهایت نتایج به دست آمده از پرسشنامه بیانگر این نکته است که در میان تمامی جامعه عشایر استان اردبیل ظرفیت‌های بالقوه و بالفعلی وجود دارد که کم و بیش دارای نقش موثری در برقراری امنیت مرزها است. البته بایستی اشاره که کرد که هنوز بسیار از این ظرفیت‌ها ناشناخته باقی مانده است. که بیانگر نوعی بی‌توجهی مسئولان به این ظرفیت‌ها می‌باشد. در انتها نیز پیشنهاداتی برای رفع نواقص و بهره‌مندی موثر از این ظرفیت‌ها ارائه گردیده است.
کلید واژگان :ظرفیت اجتماعی، عشایر، اردبیل، امنیت، مرز
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک