بررسي و تبيين فرآيند بومی‌سازی نماگرهای ظرفیت‌سازی اجتماعي بر مشارکت روستائیان مطالعه موردي: شهرستان بناب

ظرفیت‌سازی معطوف به راهبردها و اقداماتي است كه هدف آن كمك به مردم در جهت اين مهم است كه توانایی¬هاي خود را شناخته و براي بهبود زندگي فردي و جمعي، از آن بهره گيرند. اما به دليل نسبي بودن مفاهيم مربوط به ظرفيت¬سازي اجتماعي در شرايط متفاوت مكاني- زماني، پيچيدگي¬هاي مربوط به شناخت ظرفيت¬¬هاي اجتماعي را دوچندان كرده است؛ و به همين دليل تحليل ظرفيت¬سازي اجتماعي در شرايط متفاوت مستلزم در دسترس بودن نماگرهاي مشخصي است كه در انطباق كامل با واقعيات موضوع مورد مطالعه و محدوده مورد مطالعه باشد. تا به گونه-اي مناسب از اين قابليت¬هاي در پيشبرد برنامه¬هاي عمراني استفاده نمود. شهرستان بناب نيز با دارا بودن 29 روستا تحت تأثير نيروهاي مختلف اجتماعي قرار داشته و از طرفي از ظرفيت¬هاي بالايي براي مشاركت افراد در روند توسعه¬ي برخوردار می¬باشد كه نياز به شناخت دقيق اين ظرفيت¬ها و اتخاذ سازكارهاي مناسب جهت استفاده از آنها در روند توسعه مي¬باشد. اين پژوهش با چنين رويكردي به دنبال تدوين و بومي¬سازي مجموعه¬اي از نماگرهاي ظرفيت¬سازي اجتماعي است. روش¬شناسي انجام اين پژوهش مبتني بر روش¬هاي تحليل- توصيفي مي¬باشد.در اين پژوهش ضمن معرفي يك چارچوب نوين با استفاده از نظرات نخبگان علمي و كارشناسان، افراد محلي و همچنين ساير مطالعات پيشين، نماگرهاي مرتبط با ظرفيت¬سازي اجتماعي در ابعاد گوناگون انتخاب گرديده¬اند. نتايج پژوهش نشان مي¬دهد كه نماگرهاي افزایش مهارت¬های دهیاری¬ها و شوراهای اسلامی، اعتقاد به مثبت بودن مشارکت و تلفیق دانش بومی و دانش رسمی از بیش¬ترین اهمیت برخوردار هستند. بنابراین با توجه به یافته¬های پژوهش، توجه به جنبه¬های آموزشی و فرهنگی از اولویت بیش¬تری برخوردار می¬باشد.

ظرفيت سازي اجتماعي، نماگر، بومی سازی توسعه، سكونتگاه هاي روستايي