چکیده :

شهر پارس آباد در چند دهه اخیر مقصد شمار قابل توجهی از مهاجرت های حومه ای بوده است؛ این مسئله باعث رشد کالبدی و جمعیتی شهر و به طبع آن بروز مشکلاتی در رابطه با مدیریت شهری و در نهایت توسعه پایدار شهری شده است. این شهر با وجود میانه اندام بودن دارای مشکلات فراوانی در رابطه با مدیریت شهری است که این مسئله رشد نظام مند و منطقی شهر را با پرسش های اساسی روبرو ساخته است. مدیریت یکپارچه شهری دارای ماهیت چندوجهی است و لازمه رسیدن به اهداف آن نیازمند مشارکت همه ارگان های زیربط با رعایت سلسله مراتب منطقی صرفنظر از محل سازمانی آنها می باشد. هدف از این مقاله ارائه راهکارهایی در رابطه با تقویت یکپارچگی در سیاست های مربوط به مدیریت و توسعه شهری پارس آباد می باشد که باعث ایجاد ارتباط پایدار بخش های مختلف رسمی و غیررسمی و در نتیجه دستیابی به شاخص های مربوط به توسعه پایدار شهری شده است. به همین دلیل تحقیق حاضر نقش مدیریت یکپارچه شهری در توسعه پایدار و دلایل عدم موفقیت کامل آن را با استفاده از نرم افزار SPSS و در چهارچوب روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار داده است. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته ای استفاده شده که روایی آن از طریق آلفای کرونباخ 82% تایید شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد، در بین موانع تاثیرگذار در مدیریت یکپارچه شهری با درنظر گیری نمره هر سوال که از 1 تا 100 متغیر بوده استقلال طلبی سازمان های مسئول در سیستم مدیریت شهری با نمره 91 بیشترین تاثیر را به خود نسبت داده است.

کلید واژگان :

مدیریت یکپارچه شهری، توسعه پایدار شهری، پارس آباد



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک