تجزيه و تحليل پتانسيل تكثير و روند رهاسازي ماهيان خاوياري و مديريت شيلاتي طي سالهاي 1385 حاشيه درياي خزر (گيلان، مازندران و گلستان)

در تحقيق حاضر با گردآوري آمار سالهاي 85 مقايسه عملكرد نواحي شيلاتي و استان هاي حاشيه جنوبي سواحل درياي خزر پرداخته شده است. بررسيها و تحليل هاي آماري نوسانات ميزان رهاسازي انواع گونه هاي مختلف ماهيان خاوياري از مراكز تكثير و پرورش همچنين رابطه بين آنها و ميزان تاثير گذاري آنها بر يكديگر مشخص گرديده است. نتايج آماري حاصل از داده ها با استفاده از نرم افزار هاي آماري نشان داده است كه مجموع ميزان رهاسازي گونه هاي مختلف ماهيان خاوياري از مراكز تكثير ماهيان خاوياري كشور در سال 1385 به نسبت سالهاي گذشته، 25 درصد كاهش يافته است. همچنين 1369 نشان ميدهد كه بالاترين ميانگين وزن و طول متعلق به - نتايج حاصل از ميانگين وزن و طول گونه هاي ماهيان خاوياري در بازه زماني 82 فيل ماهي و كمترين آن متعلق به اوزون برون بوده و در اغلب گونه ها نيز وزن و طول ماده ها بيشتر از نرها بوده است. همچنين بيشترين ميزان رهاسازي متعلق به قره برون و كمترين آن متعلق به اوزون برون بوده و در ميان مراكز كشور بالاترين ميزان رهاسازي مجموع گونه هاي ماهيان خاوياري طي سالهاي 1379 تا 1385 از مركز شهيد بهشتي صورت گرفته، كه بالاترين ميزان رهاسازي آن در مورد گونه قره برون انجام شده است.

سازمان شيلات ايران، ماهيان خاوياري، بازسازي ذخائر، توليد گوشت ماهي.