اثرات همزیستی قارچ میکوریزای درگیاهان زراعی

قارچ های میکوریز آبو سکولار(AM) از دیر باز به عنوان همزیست ریشه اکثر گیاهان در بهبود رشد آنها در شرایط فقر غذایی و تنش های محیطی موثر شناخته شده است.شواهدی وجود دارد که حضور برخی میکرو اور گانیسم ها از جمله اکتینومیست ها یا برخی متابولیت های حاصل از آنها با افزایش سرعت و مقدار تش اسپور قارچ ها (AM) و تولید هیف های بیشتر، تکثیر انبوه این قارچ ها را فراهم کرده و پتانسیل مایه آنها را افزایش داده اند. آثار مفید و مثبت همزیستی میکوریزایی بر رشد گیاهان مختلف در گذشته اثبات شده است. اغلب گیاهان زراعی قادر به بر قراری همزیستی با قارچ اندو میکوریزا هستند. مایکوریز با همزیستی ریشه گیاهان زراعی موجب جذب فسفر در گیاه می گردد و ضمن آن میزان جذب نیتروژن را افزایش داده و عناصری که غیر موبایل در خاک بوده جذب آن راسهل الوصول تر می نماید. یکی دیگر از محققین برای اولین بار به آثار مثبت رابطه هم زیستی میکوریزایی بر افزایش رشد گیاهان لگوم تلقیح شده با قارچ میکوریز و باکتری ریزوبیوم اشاره نمود.سپس در سال 1957 یکی دیگر از محققین نشان داد که هم زیستی دارای اثر افزاینده بر جذب عناصر غذایی است از آن زمان تاکنون گزارش های بسیاری در مورد افزایش رشد گستره وسیعی از ورایته ها و گونه های مختلف گیاهی مانند گیاهان زراعی و درختان میوه دارای توان بر قراری رابطه همزیستی با قارچ میکوریزا به وجود آمده است. (اسمیت ، 1997). در شرایط خشک و نیمه خشک جهان ، تشدید تنش های محیطی ، محققین را بر آن داشته تا تاثیر ات رابطه همزیستی را بر تولید محصول در شرایط مذکور مورد مطالعه قرار داده و با جمع آوری و معرفی انواع گونه های کارای قارچ، تولید محصول را در انواع تنش بهبود بخشند.

کلمات کلیدی: میکوریزای، باکتری ، عناصر،گیاهان زراعی