آداب و رسوم و جشن ها از دیرباز تاکنون در مازندران

از دیرباز مردم ایران نسبت به آتش و خورشید و آن چه را که در ارتباط با نور و روشنایی و گرما بود، به دیده‌ی احترام می‌نگریستند و برای آن مراسم ویژه‌ای برگزار می‌کردند که در دوران کهن هر مراسمی با شکوه خاصی اجرا می‌شد که در ارتباط با مطلب یاد شده می‌توان از جشن سده یا جشن مهرگان یاد کرد که همانند عید نوروز جلوه‌ی خاصی داشت. در شمال ایران از قدیم الایام به علت زمین مستعد برای کارهای کشاورزی باعث می‌شد، تا مردم گیلان و مازندران نسبت به این کار مبادرت ورزند که آثار بازمانده و نوشته‌های سفرنامه‌نویسان یا سفیرانی که به این منطقه می‌آمدند، بازگو کننده‌ی این ادعا است مانند بازدید سفير و سردار چيني به نام «چانگ كي ين» در زمان اشکانیان كه از عشق به زراعت برنج و از کاشتن زیاد آن در هوای رطوبت یاد کرده است (پيرنيا، 1370). در طول تاریخ همواره سعی بر این بوده است که تاریخ پادشاهان و حاکمان را ذکر نمایند و متعاقبا از احوال و اوضاع مردم چیزی به میان نمی آوردند که این مسئله به احتمال زیاد نوعی سیاست حاکمان بوده که بر آن بودد تا تمامی صفحات کتب تاریخی از نام آنها رنگین باشد. نواحی مختلف ایران از دیرباز و از زمان باستان، فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود را داشته اند و طبرستان ( همان مازندران امروزی) نیز از این قاعده مستثنی نبود. این فرهنگ و آداب و رسوم که بعضأ برخی از آنها قدمتشان به ورود آریایی ها باز می گردد هم زمان با ورود مسلمانان نیز در میان اهالی طبرستان حکمفرما بود که تا عصر حاضر نیز بعضا شاهد تعدادی از آن ها می باشیم، از این رو طی گفت و گویی به بررسی کهن ترین مسایل اجتماعی منطقه مازندران با «بهاره سِیَر»، کارشناس مسایل تاریخ محلی پرداختیم که از نظرتان می گذرد.

جشن، سده و آتش، نوروزبَل، پنجک‌واز، مازندران