هدف از این تحقیق بررسی 8 هفته بی تمرینی بر استقامت استاتیک و دینامیک عضلات بالا تنه و پایین تنه دانشجویان می باشد. حفظ سازگاری های بدست آمده از تمرین و تداوم بهینه این سازگاری ها در فصول مختلف مسابقه از دغدغه های مهم مربیان و ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی است .در این تحقیق 27 دانشجویان دختر داوطلب رشته تربیت بدنی که درس آمادگی جسمانی 2 را گذرانده بودند در پایان نیمسال قبل از تعطیلات تابستانی مورد بررسی قرار گرفتند. قبل از پیش آزمون جهت همگن سازی از پرسشنامه فعالیت بدنی بک استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تست T وابسته استفاده شد. کلیه عملیات آماری در آلفای 5 درصد و فاصله اطمینان 95 درصد معنی دار می باشد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که استقامت عضلانی پویا و ایستا بعد از 8 هفته بی تمرینی بصورت معنی داری کاهش یافته است. میانگین استقامت عضلانی دینامیک بالاتنه از 94/6± 06/15 به 41/5± 12/13 پس از 8 هفته بی تمرینی کاهش یافت که اختلاف معنی داری را نشان می دهد(p<0.05) . در مورد عضلات پایین تنه نیز استقامت عضلانی از 15/6± 68/25 به 24/13± 81/16 کاهش یافت که نشانگر اختلاف معنی دار استقامت پس از 8 هفته بی تمرینی است(p<0.05). در مورد استقامت استاتیک عضلات بالاتنه نیز کاهش از 88/17± 43/37 به 32/10± 18/31 مشاهده گردید(p<0.05). استقامت استاتیک عضلات پایین تنه نیز پس از 8 هفته بی تمرینی از 14/13± 25/57 به 06/20± 37/43 کاهش یافت که بیانگر اختلاف معنی داری می باشد(p<0.05). بی تمرینی با تاثیرات منفی بر ریز مغذی ها ، درشت مغذی ها، املاح معدنی نظیر کلسیم و منیزیم هورمون های جنسی نظیر استروژن کاهش لیپوپروتئین های مفید و افزایش لیپوپروتئین های مضر، کاهش فعالیت آنزیم های هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی، کاهش آنزیم های کبدی، کاهش ضربان قلب، فشارخون سیستول و دیاستول، کاهش قطر دهانه آئورت و حجم پایان دیاستولی موجب کاهش عملکرد استقامتی و هوازی می گردد.
کلید واژگان :استقامت استاتیک، استقامت دینامیک، بی تمرینی، عضلات بالا تنه، عضلات پایین تنه.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک