تحولات سبک زندگی در ساختار اجتماعی ایران؛ چالش ها و راهبردها

جامعه ارزشی دارای چهارچوب و محدوده معینی است که عدم تعهد اجتماعی به آن بیانگر عبور از مرزها وفروپاشی برخی باورها ومعرفت هاست. نوعی رها شدگی انسان از رذیلت ها به سوی فضیلت ها در هریک از این پدیده ها با نوعی واکنش نرم ومعرفتی همراه است . بر اساس نظریات و مفاهیم موجود مناقشات بسیاری در خصوص عوامل متفاوت در سبک زندگی موجود است. طبقه، گروه منزلت، تنوع رفتارها وهنجارها در محدودیتهای اقتصادی واجتماعی و مشروعیت بخشیدن به برخی از آسیب ها و مزیت های نسبی در فضای اجتماعی حاضر نمونه ای از این مناقشات است.در جریان جایگاه رقابتی مدل های کوچکی از مقررات واشکال متمایز وجود دارد که در خلال اجتماعی شدن در فرد شکل می گیرد به عبارتی سرمایه فرهنگی و اجتماعی نقش بسیار مهمی در ساختارهای و پایگاه های اجتماعی دارد . شرایط عینی زندگی و موقعیت فرد در ساختار اجتماعی به تولید منش خاص و سبک زندگی متفاوت منجر می شود. تا حدودی می توان گفت که اندیشه مدرن تاکید بر ویژگی هایی از مصرف و سبک زندگی انسانهاست. از این رو نوشتار حاضر با رویکردی تحلیلی به بررسی مطالعات ونتایج مطالعات پیشین در داخل وخارج کشور پرداخته و با کاوش فرصت ها وتهدیدهای پیش رو به سیاست گذاری موجود در این عرصه می پردازد.

آسیب شناسی، سبک زندگی ، فضای اجتماعی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی.