مقدمه و هدف: گياهان دارويي از گذشته تاكنون در زندگي انسان كاربرد درماني داشته است. امروزه درمان آلودگي هاي ويروسHSV-1 با داروهاي شيميايي به دليل پيدايش مقاومت دارويي و دوره نهفتگي ويروس با مشكلاتي روبرو شده است, در اين پژوهش پس نياز به داروهاي ضدويروسي نوين مي باشد. اثر بازدارندگي و خرزهره اكيناسه(گياه آويشن، سرخارگل )با داشتن كاربرد درماني در پزشكي سنتي برروي تكثير ويروس هرپس سيمپلكس تيپ يك در زمان هاي گوناگون بررسي شد. مواد و روش ها: نخست عصاره آبي گياهان فراهم گرديد و پس از سنجش آستانه توكسيسيته آنها بر روي دودمان ياخته ايHep-2 با ارزيابيCPE ،اثر ضدويروسي عصاره هاي گياهي با روش بازدارندگيCPE ويروس در زمان هاي يك، دو و سه ساعت بررسي گرديد . يافته ها: عصاره خرزهره بيشترين توكسيسيته را روي ياخته ها داشت) غلظتهاي بالاي (5 μg/ml و دوگياه ديگر به ويژه آويشن بيش ترين كارايي را در پيشگيري از تكثير ويروس درزمان يك ساعت داشت واين ويژگي در زمان هاي دو وسه ساعت كاهش يافت. اثر بازدارندگي سرخارگل دريك و دوساعت همانند ويژگي ضدويروسي آويشن در دو وسه ساعت بود. نتيجه گيري: آويشن وسرخارگل درغلظت هاي غيرتوكسيك اثر بازدارندگي بسيار خوبي بر روي تكثير ويروس هرپس سيمپلكس تيپ يك داشتند وهنگامي بيش ترين اثر را از خود نشان مي دهند كه يك ساعت پس از بردن ويروس بر روي ياخته ها به كار روند. براي پيدا كردن مكانيسم اثراين داروها نياز به پژوهش هاي بيشتر مي باشد تا درساخت داروهاي ضدويروسي به كار رود.
کلید واژگان :اثر بازدارندگي،هرپس سيمپلكس تيپ يك
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک