نگرشی برگردشگری جنگ درایران به عنوان راهکاری مناسب برای کارآفرینی درصنعت گردشگری

امروزه گردشگرى دربسيارىازكشورهابارشدي سريعترنسبت به سايربخشهاىاقتصادى،يك صنعت پيشروتلقی مي شود. اهميت اين صنعت درتوسعه اقتصادى واجتماعی كشورهابه قدري است كه اقتصاددانان آن را"صادرات نامرئى " ناميده اند.گردشگرى جنگ نيزبه عنوان يكی ازشاخه هاى تخصصي،مهم وپرجاذبه درصنعت گردشگرىطرفداران زيادى دارد وهمه ساله ميليونهانفردرقالب تورهاى مناطق جنگی ازجاذبه هاى گردشگرى جنگ ديدن مي كنند. درواقع اين شاخه ازگردشگري بانشان دادن ويراني هاى ناشي ازجنگ علاوه بربيداركردن حس جنگ ستيزي وعواطف انسان دوستانه درگردشگران به حفظ تاريخ معنوي وحماسي يك كشوركمك مي كند.به طوریکه کشورما(ایران)به عنوان یکی ازکشورها،درنیمه دوم قرن بیستم درگیریک جنگ نابرابربوده است،واین گواه آن است که گردشگرى جنگ وجاذبه هاى مرتبط باآن مي تواندفرصت بسیارمناسبی براي حضورگردشگران داخلی وخارجی ودیدارآنهاازمناطق جنگی وآثارمقاومت دلیرانه مردم ایران رافراهم آورد. به طوریکه درمقاله حاضرسعی شده است بابررسی گردشگرى جنگ وهمچنین پتانسیل های مربوط به کارآفرینی دراین زمینه درایران پرداخته شود،به طوریکه نتایج تحقیق نشان می دهدکه عوامل نوستالژیک وفرهنگی عوامل اصلی انتخاب این مناطق براي گردشگري وبازدیدبوده است.ومیتوان گفت فقدان آگاهی مردم وفقدان برنامه ریزي ازموانع اساسی این نوع گردشگري درایران است.نداشتن موزه جامع وکامل جنگ،نداشتن یادمانهاي مناسب،عدم تصویرسازي مناسب ومنطقی ازگفته هاوخاطره هاي رزمندگان دفاع مقدس،توجه به مسائل ظاهری،دست نایافتنی کردن رزمندگان باتعبیرهاي نادرست،عدم معرفی اهداف وآرمانهاي شهداورزمندگان،رهاکردن مناطق واستانهایی که درگیرجنگ بودندفقط به خاطرحفظ ظاهري مناطق جنگی وغیره ازمسائلی است که ذهن هاراکمتربه سمت گردشگري جنگی می برد.

گردشگری،جنگ، گردشگری جنگ، گردشگری سیاه،کارآفرینی.