چکیده :

فرسایش بادی به عنوان یکی از عوامل مؤثر در گسترش و توسعه مناطق بیابانی شناخته شده است. اولين قدم در مبارزه با فرسايش خاك در منطقه مورد بررسي عواملي است كه موجبات فرسايش بادي در يك منطقه را فراهم مي نمايند . يكي از فعاليتهاي اثرگذار در حفاظت از مناطق خشك کنترل فعالیت¬های کشاورزی بوده است. سطح کل اراضی کشاورزی در منطقه مورد مطالعه 31861 هکتار است که حدود 3/2 درصد از کل منطقه را شامل می شود.. طی دورۀ آماری مورد مطالعه (1389-1367) 40% وسعت اراضی افزایش یافته است. بیشتر کشت منطقه آبی و به دلیل کمبود ریزش¬های جوی در منطقه کشت دیم اصلاً انجام نمی¬شود. در سال¬های بعد از خشکسالی وسعت اراضی که آیش گذاشته می¬شود افزایش یافته و سطح زیر کشت آبی کاهش می¬یابد. همچنین سطحی که برای کشت باغات اختصاص داده می¬شود بیشتر از اراضی آبی است با گذشت زمان سطح زیر کشت آبی کاهش یافته است. بنابراین تغییر کاربری اراضی از دلایل عمده تخریب خاک و فرسایش است.

کلید واژگان :

فرسایش، کشاورزی، آبی، دیم.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک