بررسی اکولوژی دشت لوت

بيابان‌لوت به سبب وجود ويژگي‌هاي طبيعي، توپوگرافي و تحت تاثير شرايط اقليمي خاص و برخوردار از شرايط ويژه به خصوص بكري و ناشناخته بودن بخش‌هاي فراواني از اين منطقه ، يكي از منحصر به فردترين بيابان‌هاي جهان و به گونه‌اي قطب گرمائى كره زمين محسوب مي‌گردد. بنابراين شناسايي قابليتهاي بيابان‌لوت حائز اهميت و ضروري است . در نوشتار حاضر سعی شده است که به بررسی اکولوژی ( اقلیم، زمین شناسی، خاکشناسی، پوشش گیاهی، ژئومورفولوژی، وضعیت آب ) آن پرداخته شود. طبق نتایج بدست آمده نزولات جوی در ارتفاعات میتواند از 300 میلی متر در سال هم تجاوز کند در حالی که میزان نزولات جوی در مدخل حوزه بسیار کم و بحدود 50 میلی متر و کمتر ، در قسمت های شدیداً کویری حتی کمتر است. نوع خاکها را عمدتاً گچ و نمک ، سیلت ، مارن ، شن و ماسه و مقدار ناچیزی رس تشکیل میدهد . تحقیقات زمین‏شناسی دربارۀ منطقۀ لوت بسیار کم و این دشت از نظر زمین شناسی مربوط به دوره های میوسن _ پلیوسن است. تيپ هاي گيـاهي از انواع گونه هاي خشكي پسـند، شـور پسـند، گـچ دوسـت و صـخره دوست مي باشد. بخش وسیعی از بیابان لوت که شنزارها - زمین ها ی رسی - نمکزار و خاکهای شور است عاری از پوشش گیاهی می باشد. پوشش سطحي زمين حدود 85% توسط سنگريزه هاي سياه اراضي وسيع بين آبراهه ها اراضي لخت قرار گرفته اند. مهم ترین منبع تأمین کننده آب منطقه منبع آب زیرزمینی است که توسط چاهها و قنات استخراج می گردد. رود شور، تنها رود دايمي است كه در اعماق كوير لوت جريان دارد و در طول سال پرآب است. از نظر ژئومورفولوژی شامل: کلوت، مرتفع ترين هرمهاي ماسه اي دنيا، پهنه هاي وسيع ماسه و ريگ، ناهمواری‌های ماسه‌ای بزرگترين نبکا هاي جهان، دشت هايي با خاک هاي ريگي نظير هامادا یا سنگفرش بیابان و ...دیده می‌شود.

اکولوژی، دشت‌لوت، اقلیم، زمین شناسی، خاکشناسی، پوشش گیاهی، ژئومورفولوژی، وضعیت آب