بررسی آموزه های عرفانی غدیر در اشعار فارسی

گره خوردن دین و عرفان در اسلام و وابستگی متقابل آن ها به یکدیگردر طول تاریخ پر فراز و نشیب اسلام باعث گردیده که مطالعه عرفان بدون در نظر گرفتن آموزه هایی معرفتی و عرفانی اسلام که از سرچشمه زلال غدیر نشات گرفته ممکن نگردد؛ شکل گیری مکتب عرفان شیعی هم راستای صوفیه اهل تسنن در کنار جریا ن های تاریخی و سیاسی این دو گروه اسلامی باعث گردید که هر دو گروه در یک جبهه قرار گیرند چرا که قطب قرار گرفتن حضرت علی (ع) در فرق صوفیه اهل سنت، و ارادت تمام فرق شیعه به این امام معصوم شاهدی بر مدعای مذکور است. موضوع این پژوهش بررسی آموزه های عرفانی در شعر شاعران پارسی سرا ؛ متاثر از واقعه عظیم غدیر خم است. هدف از این پژوهش مقایسه اشعار شاعران فارسی زبان در خصوص ادبیات عرفانی، قطب بودن(انسان کامل)، زهد و بصیرت حضرت علی و ولایت آن حضرت است. روش پژوهش اسنادی- تحلیلی (کتابخانه ای با استفاده از منابع چاپی و الکترونیکی)می باشد. یافته های این پژوهش بیانگر آن است. که بین اشعار فارسی سروده شده متاثر از غدیر خم و اندشه های عرفانی و صوفیه قرابت معنایی زیادی وجود دارد و اشعار شاعران پارسی مملو از رموز و مفاهیم عمیق عرفانی است.

شعر فارسی، غدیر، آموزه های عرفانی، تصوف، شراب طهور