بررسی و تحلیل الگوها و روش های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در یک دانشگاه سازمانی

در فرآيند تعليم و تربيت ارزشيابي نقش مكمل و تمام‌كننده دارد چرا كه بدون انجام ارزشيابي درست و قابل اطمينان به جرأت مي‌توان گفت كه فرآيند آموزش نيمه‌كاره مانده و به سرانجام نرسيده است. يكي از دغدغه‌هاي دست‌اندركاران امور آموزشي و اساتيد انجام ارزشيابي‌هاي مختلف در بازه‌هاي زماني دوره آموزش مي‌باشد. هدف از اين تحقيق بررسي الگوها و روش‌هاي ارزشيابي اساتيد و مربيان از آموخته‌هاي دانشجويان و آگاهي از مشكلات ارزشيابي آموخته‌هاي آنان به منظور ارائه راهكارهاي بهينه مي‌باشد. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي- پيمايشی است. جامعه آماري پژوهش را کلیه اساتيد و مربيان یک دانشگاه سازمانی با حجم 95 نفر تشکیل می¬دهند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 76 نفر تعيين شد. داده‌های مورد نیاز تحقیق با پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد که 92 درصد از مربيان و اساتيد روش ارزشیابی پيشرفت تحصيلي مورد استفاده را شيوه آزمون كتبي و 8/61 درصد برگزاري امتحانات با سؤال‌هاي انشائي گسترده پاسخ ذكر كرده‌اند. درصد بالايي از گروه اساتيد و مربيان 1/71 درصد استفاده از ارزشيابي تراكمي را به عنوان اولويت ارزشيابي به كار گرفته شده بيان نمودند. در روش های موجود ارزشیابی آموزشی بیشتر سطح دانش دانشجویان به نسبت دیگر سطوح ياددهي و يادگيري مورد ارزشيابي اساتيد قرار مي‌گيرد. اين موضوع با اینکه چندان رضایت¬بخش نیست ولی به دلیل اینکه نسبت به ارزشيابي ساير سطوح از وضعيت مناسب تری برخوردار است تا حدودی امتیاز در ارزشیابی محسوب می شود. هر چند این روش ارزشیابی اشکالات زیادی از جمله جهت دهی فراگیران به سمت یادگیری حفظ کردنی و انباشتن محفوظات که زیاد هم دوامی ندارد می باشد. همچنین در اکثر مواقع پاسخ سؤالات آزمون ها و ابزارهاي ارزشيابي از قبل مشخص شده و در نزد اساتید محفوظ است و در بسیاری مواقع فراگير بايد به سؤالات در قالب و چارچوبی خاص و از پیش تعیین شده توسط استاد پاسخ دهد که این خود مستلزم انباشتن محفوظات در ذهن فراگیران خواهد بود.

ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، الگوها و روش¬ها، دانشگاه سازمانی