معماری پایدار بومی و سنتی در اقلیم معتدل و مرطوب (کرانه های دریای خزر)

در دنياي امروز، بشربت با استفاده از سلاح تكنولوژي به جنگ اقليم رفته است. در صورتي كه ما در معماري سنتي خويش هم سو با اقليم گام بر داشته ايم. در مقاله ي پيش رو سعي شده با پرداختن به مفاهيم و اصول پايداري و معماري اكولوژيكال از نگاه معماران در كرانه هاي جنوبي درياي خزر در كنار اشاره به اصول پايداري معماري در ايران به نوعي همترازي و جهت يابي مرتبط في ما بين اين موضوعات دست يابيم و اين جزء با تدوين مقايسه اي ميسر نبود. شايد زمان آن رسيده باشد كه با بررسي و رديابي سامانه هاي بوم شناختي سعي كنيم در كرانه هاي درياي خزر، معماري را هم چون گذشته با طبيعت آشتي دهيم. اهداف اصلي معماري پايدار و به تبع آن توسعه پايدار، تامين نيازهاي اساسي بشر، بهبود سطح كيفي زندگي براي همه، حفظ و اداره بهتر اكوسيستم ها و منابع طبيعي انرژي و دستيابي به آينده اي سالم تر است. با عنايت به موارد فوق الذكر، لازم است از معماري گذشته ميهن عزيزمان درس گرفته و از طبيعت و انرژي هاي پاك «بارويكرد توسعه پايدار» به نحو احسن استفاده شود.

معماري پايدار ، اقليم معتدل و مرطوب ، طراحي اكولوژيك، معماري اقليمي، توسعه پايدار، بناي بومي و سنتي